Kiedy nie zapłacisz mandatu za jazdę na gapę

Z tego artykułu dowiesz się, że:

- mandat za jazdę na gapę możesz otrzymać tylko w przypadku braku ważnego biletu w momencie kontroli,

- niezapłacona grzywna za jazdę bez biletu przedawnia się po roku,

- nie można nasłać na Ciebie komornika, ani sciagnąć pieniędzy jeśli nie został wydany prawomocny wyrok sądowy,

- zawsze, by przedawnienie mandatu zaskutkowało trzeba się na nie powołać,

- brak odpowiedzi w terminie 30 dni na Twoją reklamację kwestionującą "mandat" oznacza uznanie reklamacji w całosci z mocy prawa

Nie nakłaniamy, do jazdy bez biletu, ale wiedząc że mamy do czynienia z patologiami dotyczacymi traktowania pasażerów przez przewoźników i ich kontrolerów, postanowiliśmy tym przekrojowym i kolejnymi, bardziej szczegółowymi artykułami udostępnić obywatelom narzędzia do skutecznej obrony.

Jakie to patologie?

- Ot chociażby masowe sprzedawanie firmom windykacyjnym roszczeń ('mandatów") dawno przeterminowanych, które potem zsumowane z jakimiś dodatkowymi opłatami są przepychane postepowaniem upominawczym lub nakazowym przez system sądowy w taki sposób, że bez udziału pasażera pojawia sie wyrok prawomocny dotyczący kwoty, której płacić nie powinien.

- ściganie pasażera posiadającego ważny bilet w momencie kontroli na podstawie domniemania, że jechał wcześniej bez biletu (niedopuszczalne z mocy prawa),

- ściganie pasażera mającego uprawnienia do jazdy z bilecie ulgowym lub bezpłatnie tylko z powodu braku formalnego dokumentu zaświadczającego o uprawnieniach i nieuznawanie reklamacji w tym zakresie,

- uniemożliwianie przez kontrolera skazowania biletu przez pasażera bezpiośrednio po wejściu do środka transportu,

- nadużywanie siły i uprawnień podczas kontroli,

- nierozpatrywanie reklamacji w terminie a mimo to ściganie pasażera,

itd..

Zasady przejazdu środkami transportu uregulowane są samodzielnie przez administrację samorządową. W zależności od uchwały rady miasta lub gminy pasażer korzystający
z transportu miejskiego może cieszyć się większą lub mniejszą swobodą w korzystaniu
z komunikacji miejskiej.  

Przykładowo, zgodnie z Uchwałą np. Rady Miasta Stołecznego Warszawy z dn. 22 listopada 2012 r Nr XLVII/1273/2012 jednym z obowiązujących udogodnień dla pasażerów transportu miejskiego w Warszawie jest bezpłatny przewóz  bagażu, roweru
i zwierząt - co nie jest regułą w innych gminach w Polsce, pod warunkiem umieszczenia ich
w pojeździe w sposób nie utrudniający przejścia i nie narażający na szkodę osób i mienia innych pasażerów, a przede wszystkim nie ograniczający widoczności kierowcy pojazdu. Zasady te mają na celu eliminację zagrożeń mogących pochodzić od nieumyślnych zachowań pasażerów, które mogą mieć bezpośredni wpływ na bezpieczeństwo w ruchu drogowym.

W przypadku stwierdzenia braku ważnego biletu lub uprawnień do bezpłatnego bądź ulgowego przejazdu, kontroler wzywa pasażera do uiszczenia opłaty dodatkowej oraz należności za przewóz. Opłaty te mogą być:

1)    wniesione na miejscu kontroli u kontrolera biletów– w formie gotówkowej za potwierdzeniem wpłaty – kwota zostaje obniżona o 40 % w stosunku do podstawy ceny biletu,

2)    uregulowane w ciągu 7 dni – wówczas kwota zostaje obniżona o 30 % w stosunku do podstawy biletu,

3)    uregulowane w terminie 14 dni od dnia wystawienia – należy uiścić pełną kwotę opłaty dodatkowej.

Należność za przewóz stanowiąca równowartość ceny biletu jednorazowego przesiadkowego nie podlega pomniejszeniu.

Kontroler wzywa pasażera do okazania dokumentu umożliwiającego stwierdzenie tożsamości i na jego podstawie wystawia wezwanie do uiszczenia opłaty dodatkowej.

Pokwitowanie opłaty dodatkowej lub wezwanie do zapłaty wystawione w pojeździe komunikacji miejskiej upoważnia pasażera do kontynuowania jazdy jedynie pojazdem, w którym została nałożona. Opłata lub wezwanie do zapłaty wystawione poza pojazdem nie upoważnia pasażera do przejazdu kolejnym pojazdem na tej podstawie. Pokwitowanie opłaty dodatkowej lub wezwanie do zapłaty wystawione w strefie biletowej metra nie upoważnia pasażera do ponownego wejścia po opuszczeniu tej strefy.

Podczas odmowy natychmiastowego uregulowania należności przewoźnikowi – kontroler w obecności pasażera sporządza wezwanie do zapłaty, które wraz z jego kopią stanowią protokół kontroli. Wezwanie do zapłaty z tytułu przewozu osób powinno zawierać, także miejsce okazania braku dokumentu przewozu lub zatrzymania środka transportowego bez uzasadnionej przyczyny, tytuł i wysokość roszczenia przewoźnika z wyszczególnieniem opłaty za przejazd i opłaty dodatkowej, której wysokość określają przepisy wydane na podstawie art. 34a Ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. Prawo przewozowe, jak również nazwę banku i numer W/w dokument powinien zawierać pouczenie o przysługującym prawie do złożenia reklamacji ze wskazaniem adresu jednostki w której można ją zgłosić, rodzaj, serię i numer dokumentu tożsamości podróżnego, uwagi podróżnego oraz numer identyfikacyjny sporządzającego.
Do wezwania do zapłaty wręczanego podróżnemu po podpisaniu wezwania do protokołu dołącza się druk przekazu na wpłatę.

W przypadku odmowy przez pasażera przyjęcia wezwania do zapłaty w protokole w miejscu przeznaczonym na podpis zamieszcza się adnotację "odmowa przyjęcia".

Reklamację dotyczącą sporządzonego wezwania do zapłaty z tytułu przewozu osób lub przesyłek, składa się w formie pisemnej we wskazanej w pouczeniu jednostce organizacyjnej przewoźnika lub w dowolnym punkcie odprawy tego przewoźnika, nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania wezwania do zapłaty. W przypadku złożenia reklamacji po upływie 3 miesięcy dotyczącej sporządzonego „wezwania do zapłaty”, reklamację pozostawia się bez rozpoznania.

Odpowiedź na reklamację powinna zostać udzielona niezwłoczni tzn. nie później niż w terminie 30 dni od dnia przyjęcia reklamacji przez przewoźnika. Nieudzielenie przez przewoźnika odpowiedzi na reklamację w wymaganym terminie skutkuje uwzględnieniem reklamacji.

Gdy podróżny korzysta z usług przewoźnika bez zamiaru zawarcia umowy przewozu i uiszczenia wynagrodzenia (opłaty) za przejazd jest to tzw. przejazd na gapę. Z tego rodzaju sytuacją mamy do czynienia przy przejazdach masowych w których nabycie biletu nie stanowi warunku dostępu do środka transportowego, a jednocześnie gdy do zawarcia umowy przewozu nie dochodzi przez zajęcie miejsca w środku transportowym (nie jest przejazdem na gapę sytuacja, w której pasażer wsiada do taksówki i podaje miejsce docelowe, a kierowca rusza w takiej sytuacji umowa zostaje zawarta). Nie mamy wówczas do czynienia z umową przewozu, , jakie osoby korzystające ze środka komunikacji obowiązane są uiścić z tytułu przejazdu bez ważnego biletu, co jest zgodne z art. 33a ust. 3 Ustawy Prawo przewozowe.

Zwykle posiadanie biletu stanowi w ogóle przesłankę wstępu do środka transportowego przewoźnika - tak jest w żegludze śródlądowej, autobusowych przewozach dalekobieżnych, transporcie morskim i lotniczym czy komunikacji miejskiej metrem.  

Bilet ma znaczenie „dowodowe” na wykazania okoliczności uiszczenia opłaty za przejazd na określonej trasie, w określonym terminie są to tzw. essentialia negotii umowy przewozu. Przyjęcie oferty przewoźnika skierowanej do nieokreślonego kręgu osób poprzez zakup biletu jest zgodą na zawarcie takiej umowy. Formą biletu jest też skorzystanie z odpowiedniej aplikacji w smartfonie poprzez jego opłacenie, nawet jesli potem jest problem z otwarciem aplikacji podczas kontroli (np. w tel. komórkowym wyczerpała sie bateria lub zawiesił program).

Zajęcie miejsce w środku transportu, to informacja dla przewoźnika o przyjęciu przez podróżnego jego oferty - umowę poczytuje się za zawartą w chwili przystąpienia przez drugą stronę do wykonania umowy. Przystąpieniem do wykonania umowy przewozu jest w tym przypadku zajęcie przez podróżnego miejsca w środku transportowym lub wejście do taksówki. Dodatkowym elementem dochodzenia roszczeń z tytułu umowy przewozu, będącym równocześnie przesłanką dopuszczalności skierowania sprawy na drogę sądową jest konieczność uprzedniego wyczerpania przez uprawnionego (przewoźnika lub jego klienta) trybu postępowania reklamacyjnego.

REKLAMACJA SKUTECZNA Z MOCY PRAWA!

Procedura „reklamacyjna” rozpoczyna się określeniem podmiotów upoważnionych do składania reklamacji z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania umowy przewozu. Ponadto, gdy nie zgadzamy się z treścią wezwania do zapłaty. Istotą jest udowodnienie, że posiadania ważnego dokumentu przewozu lub dokumentu tj. bilet poświadczający uprawnienie do przejazdu bezpłatnego lub ulgowego możemy kierować się ogólnymi zasadami ”załatwiania” reklamacji przedstawionymi poniżej.

W przypadku otrzymania wezwania do zapłaty podczas kontroli w pojeździe podróżny, który nie zgadza się z wystawionym wezwaniem do zapłaty składa reklamację
w formie pisemnej. Treść reklamacji powinna zawierać oprócz podstawowych danych takich jak data, imię i nazwisko (nazwę) i adres zamieszkania (siedzibę) przewoźnika oraz osoby składającej reklamację także kwotę roszczenia (oddzielnie dla każdego dokumentu przewozowego), wykaz załączonych dokumentów i podpis osoby uprawnionej do wniesienia reklamacji.

Do reklamacji powinny być dołączone odpowiednio do przedmiotu roszczenia oryginały dokumentów dotyczących zawarcia umowy przewozu oraz potwierdzone kopie innych dokumentów związanych z rodzajem i wysokością roszczenia, w tym poświadczających uprawnienia do bezpłatnych lub ulgowych przejazdów. Komplet dokumentów należy złożyć
w dowolnym punkcie odprawy przewoźnika lub w jednostce organizacyjnej przewoźnika właściwej do załatwiania reklamacji. Przewoźnik jest obowiązany przyjąć każdą zgłoszoną reklamację.

UWAGA

Zgodnie z § 10 Rozporządzenia Ministra Transportu i Budownictwa z dnia 24 lutego 2006 r. w sprawie ustalania stanu przesyłek oraz postępowania reklamacyjnego - nieudzielenie przez przewoźnika odpowiedzi na reklamację w wymaganym terminie skutkuje uwzględnieniem reklamacji. Dlatego gdy składamy naszą reklamację warto jest wysłać ją listem poleconym, żeby wiedzieć od którego momentu liczyć miesięczny termin do odpowiedzi na reklamację. Jeżeli wniesiona reklamacja nie spełnia warunków tzn. nie ma kompletu danych i dokumentów, przewoźnik wzywa reklamującego, aby usunął braki w terminie 14 dni od dnia otrzymania wezwania z pouczeniem, że nieuzupełnienie braków w tym terminie spowoduje pozostawieniem reklamacji bez rozpoznania. Wówczas za datę wniesienia reklamacji przyjmuje się datę otrzymania przez przewoźnika uzupełnionej reklamacji.

Standardowa odpowiedź na reklamację powinna zawierać oprócz danych przewoźnika także informację o uznaniu bądź nieuznaniu reklamacji, uzasadnienie merytoryczne ze wskazaniem podstawy prawnej nieuznania reklamacji wraz z jego zakresem tj. w całości lub w części, a w przypadku przyznania odszkodowania - przyznaną kwotę odszkodowania oraz informację o terminie i sposobie jej wypłaty. W przypadku zwrotu należności - określenie wysokości kwoty oraz informację o terminie i sposobie jej wypłaty wraz z pouczeniem o prawie wniesienia odwołania do sądu właściwego miejscowo.

Odpowiedź na reklamację następuje w ciągu 30 dni od dnia jej wniesienia. Dlatego analogiczne rozwiązania występujące u innych operatorów takich jak np. operator pocztowy rozpatruje reklamację niezwłocznie i udziela odpowiedzi w terminie nie dłuższym niż 30 dni od dnia otrzymania reklamacji. Termin uważa się za zachowany, jeżeli operator pocztowy w tym terminie (30 dni) doręczył klientowi odpowiedź na reklamację.

Przy czym...

Data nadania za pośrednictwem poczty polskiej jest datą złożenia reklamacji, ale już termin nadania przez przewoźnika odpowiedzi pocztą polską nie jest terminem udzielenia odpowiedzi. Reklamacja ma charakter formalny, natomiast odpowiedź musi zawierać tylko informację o jej uznaniu lub nie. Nie ma przeszkód, by przewoźnik będący podmiotem wyspecjalizowanym nie tylko nie zadbał o uwzględnienie tych uwarunkowań terminowych rozpatrując reklamację, ale także by nie skorzystał równolegle z innych, błyskawicznych możliwości udzielenia klientowi odpowiedzi na reklamację w formie e-mail lub SMS.    

Niedochowanie terminu na odpowiedź przez przewoźnika powoduje uznanie reklamacji z mocy prawa. Oznacza to automatyczne przyjęcie wszystkich argumentów reklamującego
i uznanie, iż posiadał on ważny bilet w momencie kontroli. Bez znaczenia jest tutaj późniejsze wykazywanie przez przewoźnika nawet faktycznego braku podstawy do złożenia reklamacji. Brak posiadania w momencie kontroli ważnego dokumentu (biletu) uprawniającego do przejazdu jest podstawowym warunkiem ukarania pasażera przez przewoźnika opłatą dodatkową. 

W razie sporu przed sądem pasażer nie musi zatem nawet wykazywać posiadanie biletu, wystarczy że wykaże fakt przekroczenia 30-dniowego terminu, a w praktyce to przewoźnik będzie musiał udowodnić, że dochował tego terminu.

Zgodnie z art. 33a Prawa przewozowego przewoźnik lub organizator publicznego transportu zbiorowego albo osoba przez niego upoważniona, legitymując się identyfikatorem umieszczonym w widocznym miejscu, może dokonywać kontroli dokumentów przewozu osób lub bagażu. Jeżeli podróżnemu taki identyfikator nie zostanie okazany może on bez żadnych konsekwencji odmówić okazania żądanych dokumentów. W razie stwierdzenia braku odpowiedniego dokumentu przewozu osoba uprawniona do kontroli pobiera właściwą należność za przewóz i opłatę dodatkową albo wystawia wezwanie do zapłaty – w obecności pasażera, który odmówił natychmiastowego uregulowania przewoźnikowi należności z tytułu realizowanej umowy przewozu, czyli w razie stwierdzenia braku ważnego dokumentu poświadczającego uprawnienie do bezpłatnego albo ulgowego przejazdu.

PRZYMUS BEZPOŚREDNI?

Zakres stosowania środków bezpośredniego przymusu fizycznego przez kontrolerów biletów wynika z przepisu art. 33a Prawa przewozowego. W zakresie zatrzymania podróżnego, przewoźnikowi przysługują wyłącznie uprawnienia określone w art. 33a ust. 4 pkt 2 Prawo przewozowe, a więc zwrócenie się przez niego do funkcjonariusza właściwego organu (zwykle Policji), któremu przysługuje ustawowe prawo zatrzymania osoby, gdyż zgodnie z postanowieniem Sądu Najwyższego Izba Karna z dnia 25 września 2013 r. sygn. I KZP 9/13 „osoba uprawniona na podstawie art. 33a ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. Prawo przewozowe, do dokonywania kontroli dokumentów przewozu osób i bagażu w pojazdach publicznego transportu zbiorowego, w tym osoba będąca pracownikiem samorządu terytorialnego, nie jest funkcjonariuszem publicznym w rozumieniu art. 115 § 13 pkt 4 Kodeksu Karnego”

Przewoźnik lub organizator publicznego transportu zbiorowego albo osoba przez niego upoważniona ma prawo w razie odmowy zapłacenia należności: - żądać okazania dokumentu umożliwiającego stwierdzenie tożsamości podróżnego; w razie niezapłacenia należności i nieokazania dokumentu: - ująć podróżnego i niezwłocznie oddać go w ręce Policji lub innych organów porządkowych, które mają zgodnie z przepisami prawo zatrzymania podróżnego i podjęcia czynności zmierzających do ustalenia jego tożsamości; w razie uzasadnionego podejrzenia, że dokument przewozu albo dokument uprawniający do przejazdu bezpłatnego lub ulgowego jest podrobiony lub przerobiony:- zatrzymać dokument za pokwitowaniem oraz przesłać go prokuratorowi lub Policji  z powiadomieniem wystawcy dokumentu.

Prawo przewozowe posługuje się w swoim zakresie przepisami karnymi zgodnie z którymi (Art.87a Prawo przewozowe) podróżny, który w czasie kontroli dokumentów przewozu osób lub bagażu, mimo braku odpowiedniego dokumentu przewozu odmawia zapłacenia należności i okazania dokumentu umożliwiającego stwierdzenie jego tożsamości, podlega karze grzywny. „Ściąganie grzywny nałożonej w drodze mandatu karnego następuje w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Grzywna ta stanowi dochód budżetu państwa, a gdy nałoży ją funkcjonariusz organu podległego władzom jednostki samorządu terytorialnego - stanowi dochód tej jednostki samorządu.”

Po upływie 30 dni od dnia wniesienia reklamacji, kończy się okres zawieszenia biegu przedawnienia roszczeń. Oznacza to, że od tej pory roczny okres przedawnienia biegnie dalej. Po upływie tego czasu dłużnik może odmówić spełnienia świadczenia. W razie wystąpienia nadzwyczajnych okoliczności okres przedawnienia ulega zawieszeniu, a po ich ustaniu przedawnienie biegnie w dalszym ciągu. Zgodnie z orzecznictwem długotrwała choroba czy pobyt za granicą nie powodują zawieszenia terminu przedawnienia.

Zgodnie srt. 77 (z zastrzeżeniem ust. 2 oraz art. 78) roszczenia dochodzone na podstawie ustawy lub przepisów wydanych w jej wykonaniu przedawniają się z upływem roku (Wyrok SA w Katowicach z dnia 11 kwietnia 1996 r. I ACr 158/96 „Przedawnienie roszczeń z tytułu zapłaty należności przewozowych, zgodnie z treścią art. 77 ust. 1 i 3 pkt 4 Prawa przewozowego, następuje z upływem roku od dnia, w którym zapłata powinna była nastąpić. Bieg przedawnienia zawiesza się na okres od dnia wniesienia reklamacji lub wezwania do zapłaty, do dnia udzielenia odpowiedzi na reklamację lub wezwania do zapłaty, nie dłużej jednak niż na okres 3 miesięcy (art. 77 ust. 4 w związku z art. 75 ust. 1 i 2 Prawa przewozowego - OSA 1997/6/18).

Podstawą zawieszenia biegu przedawnienia jest właśnie wniesienie reklamacji lub wezwania do zapłaty. Zawieszenie trwa do dnia udzielenia odpowiedzi na reklamację lub wezwania do zapłaty i zwrócenia dokumentów, najwyżej jednak na okres przewidziany do załatwienia reklamacji lub wezwania do zapłaty tj. do 3 miesięcy.

Natomiast roszczenia z tytułu zwłoki w przewozie, która nie spowodowała ubytku lub uszkodzenia przesyłki, przedawniają się z upływem 2 miesięcy od dnia wydania przesyłki.

Przedawnienie biegnie dla roszczeń z tytułu:

1)     utraty przesyłki - od dnia, w którym uprawniony mógł uznać przesyłkę za utraconą;

2)     ubytku, uszkodzenia lub zwłoki w dostarczeniu - od dnia wydania przesyłki;

3)     szkód niedających się z zewnątrz zauważyć - od dnia protokolarnego ustalenia szkody;

4)     zapłaty lub zwrotu należności - od dnia zapłaty, a gdy jej nie było - od dnia w którym zapłata powinna była nastąpić;

5)     niedoboru lub nadwyżki przy likwidacji przesyłek - od dnia dokonania likwidacji;

6)     innych zdarzeń prawnych - od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne.

Z brzmienia przepisu art. 77 ust. 4 Prawo przewozowe wynika, że obowiązkiem przewoźnika jest zwrot dokumentów dołączonych do reklamacji. Wykonanie tego obowiązku
w teorii warunkuje wznowienie biegu terminu przedawnienia przed upływem 3-miesięcznego okresu przewidzianego na rozpatrzenie reklamacji. Warunkiem uznania drogi reklamacji za wyczerpaną przed upływem 3-miesięcznego terminu jest obok zajęcia stanowiska przez przewoźnika, także zwrot dokumentów. Stanowisko takie ograniczałoby jednak możliwość sądowego dochodzenia roszczeń przez osobę uprawnioną. Zwrot dokumentów załączonych do reklamacji, choć warunkuje wznowienie biegu terminu przedawnienia po jego zawieszeniu (przed upływem 3-miesięcznego terminu na rozpatrzenie reklamacji), nie stanowi warunku uznania trybu reklamacyjnego za wyczerpany.

Jeżeli widoczne będzie rozciąganie procesu reklamacji w nieskończoność mamy prawo do wszczęcia postępowania sądowego w każdym momencie. Należy jednak zauważyć, że brak oryginału biletu na przejazd, kwitu bagażowego czy listu przewozowego może stanowić przeszkodę w udowodnieniu przed sądem legitymacji do dochodzenia roszczeń. Osoba uprawniona może jednak złożyć wniosek do sądu o zobowiązanie przewoźnika do przedstawienia takiego dokumentu.

W sytuacji braku reakcji na pismo strony sąd umarza postępowanie stwierdzając, że bezczynność organu miała charakter rażącego naruszenia prawa, co przyznał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z dnia 27 lutego 2014 r sygn. II SAB/Po 115/13 „Nie do zaakceptowania jest sytuacja, w której organ nie reaguje właściwie na pisma składane w toku postępowania i nie ma znaczenia przy tym to, czy organ dane pismo traktuje jako istotne czy mniej istotne dla sprawy.”

„Wezwanie do zapłaty”, jako sposób sformalizowanego dochodzenia roszczeń pieniężnych zostało skomentowane w wyroku SO w Koszalinie z dnia 31 maja 2011 r. sygn. VI Ga 35/12 „Wezwanie do zapłaty stanowi specyficzną instytucję prawa przewozowego, regulującą w sposób sformalizowany dochodzenie roszczeń pieniężnych przez przewoźnika. Za wezwanie do zapłaty można traktować skierowane do podmiotu zobowiązanego żądania spełnienia obowiązku płatności, wynikającego z umowy przewozu. Trzeba przy tym zauważyć, że dochowanie tego aktu wyrażające się w bezskutecznym wezwaniu zobowiązanego do zapłaty warunkuje skuteczność dochodzenia roszczeń przewozowych. Wezwanie do zapłaty należności przewozowych, powoduje zawieszenie, na okres do dnia udzielenia odpowiedzi na wezwanie do zapłaty i zwrócenie załączonych dokumentów, najdłużej jednak na okres przewidziany do załatwienia wezwania do zapłaty tj. trzech miesięcy”. (art. 77 ust. 4 w zw. z art. 75 ust. 2 prawa przewozowego - LEX nr 1713847)

Ponadto w sytuacji złożenia odwołania przez podróżnego od nieuwzględnionej w całości lub części reklamacji przewoźnik, w terminie 14 dni od daty otrzymania odwołania, może zmienić decyzję, gdy dokonano błędnej oceny stanu faktycznego albo gdy zostały ujawnione nowe, istotne dla sprawy okoliczności, które nie były wcześniej znane (przepisy dotyczące reklamacji z tytułu przewozu osób mają zastosowanie również do przewozu rzeczy i żywych zwierząt przewożonych pod opieką podróżnego). Cały proces reklamacyjny nie powinien trwać dłużej jak 3 miesiące, gdyż na tyle możemy zawiesić okres rocznego przedawnienia do wniesienia reklamacji i dochodzenia roszczeń z niej wynikających.

Przekroczenie 30-dniowego terminu na udzielenie odpowiedzi przez przewoźnika. Dochodzenie roszczeń w postępowaniu sądowym na podstawie ustawy Prawo przewozowe, a mianowicie  w art. 75 tej ustawy, przysługuje uprawnionemu po bezskutecznym wyczerpaniu drogi reklamacji, a przewoźnikowi zaś po bezskutecznym wezwaniu zobowiązanego do zapłaty. Reklamacje lub wezwanie do zapłaty uważa się za bezskuteczne, jeżeli dłużnik nie zapłacił dochodzonych należności w terminie 3 miesięcy od dnia doręczenia reklamacji lub wezwania do zapłaty.

UWAGA: Zespół Prawny Anuluj-Mandat.pl jest przygotowany do merytorycznej pomocy każdemu pasażerowi, który czuje się pokrzywdzony nałożeniem mandatu/kary przez kontrolujacego i uważa, że nie powinien jej płacić. Zapraszamy też do zadawania nam pytań szczegółowych:

http://anuluj-mandat.pl/advice